Op school moesten we vaak in groepen een werkstuk maken. Samenwerken brengt altijd uitdagingen met zich mee, maar op school was er de extra uitdaging van de populaire klasgenoot die niets deed, maar wel profiteerde van het groepscijfer. Zo was ik samen met een vriendin veroordeeld tot de grootste nietsnut van de klas. We noemen hem maar even Pim. Hij was slim genoeg, maar liever lui dan moe. Door zijn populariteit kwam hij er altijd weer mee weg om mee te liften op het werk van anderen. Daar hadden wij deze keer nou net geen zin in.

Nou raden ze je altijd aan om bij een conflict of onderhandeling voor jezelf na te gaan wat je BATNA is. Dat staat voor Best Alternative To a Negotiated Agreement. Dat betekent dus, dat je vooraf bepaalt wat het hoogst haalbare resultaat is wanneer je er samen niet uitkomt. Met die kennis op zak weet je beter wat jouw positie in de gehele situatie is en kun je er voor zorgen dat je met het allerbeste resultaat uit de bus komt. Wij kwamen er vrij snel achter dat onze alternatieven nogal teleurstellend waren. We konden gewoon al het werk doen en Pim laten meeliften, maar daar liepen we niet erg warm voor. We konden zijn naam weglaten en de leraar eerlijk vertellen dat Pim niets gedaan had. De kans was echter groot dat de leraar zou oordelen dat we de groepsopdracht niet als groep gedaan hadden en hij ons cijfer daarom zou verlagen. Van grotere zorg was dat de populaire Pim ons leven op school heel wat moeilijker zou maken als wij hem “de streek zouden leveren”. Onze BATNA gaf ons dus maar weinig hoop…

Maar toen gingen we nadenken over de BATNA van Pim… en die zag er zo mogelijk nog slechter uit dan die van ons. Hij kon het risico nemen om niets te doen, maar was daarmee overgeleverd aan onze gratie. Voor een werkstuk dat zo bepalend was voor zijn eindcijfer was dat een flink risico, zelfs voor hem. Verder had hij eigenlijk geen andere optie dan met ons onderhandelen over de minimale hoeveelheid werk die hij moest doen om zijn naam op de omslag terug te zien. Vanuit Pim’s BATNA bekeken, hadden wij dus meer touwtjes in handen dan we aanvankelijk dachten. Nadat we hem dat rustig en duidelijk hadden uitgelegd, begreep ook Pim hoe de vork in de steel zat en is hij wonder boven wonder aan het werk gegaan. Zijn aandeel was kleiner dan dat van ons en het gebeurde enkel onder strikte supervisie, maar hij leverde een bijdrage en wij schreven zijn naam op de voorkant. Het cijfer was goed, maar het gevoel dat we een daad gesteld hadden was nog veel beter. Zo zie je maar dat het inderdaad loont om je eigen BATNA te kennen, maar ook zeker om die van de ander te doorgronden.

Gelijk aan de slag?

Bekijk onze trainingen en workshops

klik hier

CCSS

Hét model voor constructieve communicatie

Rielutions

Meer weten over ons?